در واقع هم فیلم‌بردار و هم تصویربردار هر دو یک کار، یعنی ثبت لحظه ها را انجام می دهند و ابزار کار هر دو دوربین است، اما هرکدام با نسل متفاوتی از دوربین ها!
دوربین های اولیه برگرفته از دوربین عکاسی بوده و تماما با استفاده از نگاتیو یا به اصطلاح فیلم، عمل ثبت و ضبط تصویر را بر روی نگاتیو انجام می دادند. که به این دوربین ها، نسل اول می گویند. به شخصی که با نسل اول دوربین کار می کرد، فیلم‌بردار می گفتند.
اما با ورود نسل جدید دوربین ها و در واقع دوربین های دیجیتال به جای فیلم‌بردار، تصویربردار رایج شد که اطلاعات ضبط شده خود را می توانست روی نوارهای کوچک شده یا رَم ذخیره کند. در دورﺑﯿﻦ ﻫﺎي ﻓﯿﻠﻤﺒﺮداري از ﻧﮕﺎﺗﯿﻮ برای جای ﺛﺒﺖ ﺗﺼﻮﯾﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد و عملا از ﻓﺮاﯾﻨـﺪي ﺷـﯿﻤﯿﺎیی برای ﺛﺒﺖ ﺗﺼﻮﯾﺮ استفاده می شود در حالی که در دورﺑﯿﻦ ﻫﺎي ﺗﺼﻮﯾﺮﺑﺮداري، این عمل ﯾﮏ عمل اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ می باشد و از اﯾﻦ جهت ﺑﯿﻦ دورﺑـﯿﻦ ﻫـﺎي ﺗﺼﻮﯾﺮﺑﺮداري و ﻓﯿﻠﻤﺒﺮداري تفاوت وجود دارد.
بهترین ویژگی دوربین های نسل جدید مربوط به رنگ و نور و غیر خطی بودن تصویربرداری و تدوین آن بود. به این معنا که مثلا برای تدوین فیلم نیاز نبود که از ابتدای فیلم شروع شود بلکه از هر کجای فیلم که دوست داشتند می توانستند عملیات تدوین را انجام دهند.